Januari staat bekend als een saaie-donkere-blue-monday-deprimerende-maand. Daar heb ik gelukkig helemaal geen last van gehad. Komt dat omdat ik tot en met december zoveel gefietst heb? En dus voldoende vitamine D heb opgedaan? Komt het omdat ik in januari zoveel leuke quilterige dingen had gepland?
Het begon bij Atelier Fatquarters voor het maken van een Catch All Caddy tas. Achter de naaimachine, en hoewel ik ooit echt enorm veel kleding voor mijzelf en dochter Maxime heb gemaakt, ben ik de handigheid achter de naaimachine lang geleden al kwijt geraakt.
Mijn Vintage Bernina is zeker een jaartje of 27 oud. Geeft niks ze doet het prima, althans dat dacht ik. Halverwege de dag hield ze er zo’n beetje mee op!
Achteruit naaien bleek ‘ineens’ overbodige luxe te zijn, ook de draadspanning gaf wat hick-ups. Was ikzelf ook al niet zo fit…
Dat niet zo fit zijn, ging al snel stukken beter nadat ik een heilzaam soepje van Mirjam had gegeten. Dat we echt druk waren blijkt wel doordat bij mijn buurvrouw de naaimachine niet eens aan de kant ging voor de lunch. Broodje op de machine en gassen!
Goed, met een machine die het wel gezouten vond lukt het toch nog om een rits in te zetten! Eenmaal op weg naar huis is de machine gelijk voor een (hoog nodige) onderhoudsbeurt weggebracht. Hoe ze nu naait? Geen idee nog want er was veel meer te doen in januari.
Het tweede weekend is traditiegetrouw om op stap te gaan. Hetzelfde huis, in ons geval boerderij, waarin iedereen snel zijn eigen kamer, eigen bed, eigen badkamer, eigen plek aan tafel etc. vindt.
Het weekend begon voor ons in het Geniet cafe in Zutphen. Vanuit de winkel bij Petra Prins zijn wij al een jaar bezig met het maken van de Mrs. Billings. Als je mijn blog leest, weet je dat al lang natuurlijk en is het allemaal oud nieuws. Het is gewoon enorm genieten om met elkaar te patchen, je stimuleert elkaar natuurlijk enorm. En kom je voor een uitdaging te staan dan is er altijd wel iemand die een oplossing weet. Of je komt samen tot een goed resultaat. Ik houd er in elk geval enorm van om vooral samen te werken.
Note; Ik gebruik zelf de mallenset en patronen van Karen Styles.
De quilt is ook bekend onder de naam ‘Hertfordshire’ quilt en staat in een van de boeken van Carolyn Konigs ‘Creating Heirlooms One Stitch at a Time’. Wat je ook zou kiezen, het is een ENORM LEUKE quilt om te maken.
Dan door naar Leur, naar waar ‘onze’ boerderij staat! Hier wacht zaterdag een GEWELDIGE verrassing op ons. Ineke, een van de quiltsisters is jarig geweest en trakteert ons op een workshop van niemand minder dan Willyne Hammerstein. Het was een feest. We hebben een kindertekening omgezet in een quilt topje. Wat een geweldig idee, wat leuk om eens te kijken hoe je dat om kunt zetten. Ik denk dat er die dag een heleboel nieuwe ideetjes zijn ontstaan, met name bij de oma’s onder ons!
En dan LZ’tje (nee ze heet geen Lizetje, ze heet Karin, en LZ’tje dan? De L staat voor Lief en de Z voor Zus, de ’tje’ omdat dat nu eenmaal lekkerder ‘bekt’), samen aan de wandel. En dat poseren? Doen we al jaren, altijd bij een hek. Een willekeurig hek. Langzaam maar zeker zie je ons ouder worden daar aan dat hek!
En afgelopen weekend was ik alweer in Zutphen, dit keer op het “Beat the Winterblues” weekend. Samen met quiltsister Annemarie, heerlijk om je erop te verheugen en om die bekende gezichten weer te zien. GEWELDIG om weer eens naar Margaret Sampson George te mogen luisteren. Die vrouw is zo ongelooflijk inspirerend, het maakt helemaal niet uit of je wat gaat maken. Maar LUISTER naar wat ze te zeggen heeft, KIJK naar haar werk, en LEER ervan.
Ze werkt totaal anders dan ik, ze kijkt compleet anders dan vele van ons. Perfect? Ach wel nee! “Organic” dat is haar weerwoord. Je snapt zeker wel dat ik daar enorm van houd. Al jaren sluit ik mijn blogs af met ‘Better finished than perfect’. Wees toch blij met wat je gemaakt hebt, wees trots op wat je gecreëerd hebt en als het dan niet allemaal super precies is, who cares. Go with the flow, relax and be happy. Enfin, Margareth is van hetzelfde laken en pak. Heerlijk.
Haar quilts zijn kleurrijk en er is overal wel wat te zien en te bekijken. Moderne stoffen, repro’s en Dutch Heritage van Petra Prins en Nel Kooiman (en dus ons erfgoed) zijn er in terug te vinden. Ze mixed, scanned haar stoffen totdat ze het juiste gedeelte gevonden heeft.
En dat is nu juist wat ze ons geleerd heeft, kijken, scannen, kiezen en vooral niet bang zijn, zoeken naar een zekere balans en evenwicht. Het was een zeer inspirerend weekend. Ik heb het in mijn blog geschreven en doe dat ook hier; als je ooit de gelegenheid hebt om naar haar toe te gaan zou je dat ‘moeten’ doen.
Ook al houd je niet van modern, dan nog is het super om een ander gedachte goed eens te horen. Al is het maar om de uitdaging aan te gaan om vrijer naar stoffen te kijken.
Een volle maand dus. Er zijn nog wat bee-tjes geweest, is er gewerkt, huis gehouden, de was en de strijk, de boodschappen, nog meer werken, is er zelfs een eerste huwelijk voltrokken en staat de volgende in de steigers.
Dus januari saai? Nee echt niet! Een heerlijke maand vandaag komen er onverwachts sisters op bezoek, op een mini-bee, zaterdag ben ikzelf weer in Den Bosch, bij Bossche Quilts en Meer, voor een laatste reeks workshops.
Februari ga ik beginnen zoals ik in januari begonnen ben, met mijn “gerepareerde-ik-doe-hopelijk-weer-wat-jij-graag-wil-vintage-bernina” naar Willeke van Atelier Fatquarters, dan komt de Catch all Caddy af!
Voor nu tot blogs,
Juud,
Remember; Better finished than perfect
